Dlaczego Umysł SZYBCIEJ Wierzy W Coś Negatywnego Niż Pozytywnego
Kilka lat temu przeczytałem w jednej z książek (nie pamiętam, w której), że większość społeczeństwa ma negatywne nastawienie do większości spraw czy też generalnie – do życia.
Wtedy jeszcze nie zastanawiałem się dlaczego tak jest ale również i to – jak wszystko inne – ma swój powód, prawda?
W kilka lat później dowiedziałem się, że ludzki umysł jest w stanie uwierzyć w negatywną informację 32 razy szybciej niż w informację pozytywną (Ewelina Stępnicka nagrała o tym video, które możesz zobaczyć tutaj).
Można by powiedzieć, że umysł jest z natury negatywny ale na podstawie tego, czego dowiedziałem się w ostatnim czasie, wiem, że nie będzie to prawda.
Powód, dla którego umysł szybciej wierzy czy też reaguje na negatywną informacją, przedstawiłem w poniższym video…
Dlaczego Umysł SZYBCIEJ Wierzy W Coś Negatywnego Niż Pozytywnego
W tym poście na blogu mówiłem o tym, że głównym zadaniem umysłu jest zapewnienie przetrwania czyli ochrona przed niebezpieczeństwem.
To stanowi główny powód, dla którego umysł szybciej dostrzeże negatywną informację i szybciej w nią uwierzy.
Pozytywne informacje nie stanowią przecież zagrożenia, prawda? No właśnie.
Bardzo ważne jest jednak również to, na podstawie czego umysł stara się nas uchronić przed niebezpieczeństwem i czy owo niebezpieczeństwo faktycznie nim jest.
Pozwól, że wyjaśnię…
Przykład #1
Załóżmy, że Joanna, będąc już dorosłym człowiekiem, boi się wyrazić własną opinię czy to przed pojedynczą osobą, czy też przed większą grupą ludzi i woli w ogóle się nie odzywać, mimo że jej pomysły mogłyby pomóc jej awansować w pracy, o czym sama marzy.
Jaki może być tego powód?
Mówiąc najogólniej, powodem są wspomnienia, czyli zapisane w umyśle dane, na podstawie których Joanna unika „niebezpieczeństwa”.
Będąc bowiem dzieckiem, Joanna często była krytykowana i wyśmiewana przez rodziców i członków rodziny za wyrażanie swoich myśli oraz określana jako „głupiutka”.
Oprócz tego w szkole była nie raz bardzo źle oceniona i wyśmiewana przez nauczyciela i całą klasę.
Te wspomnienia, które zostały zapisane w umyśle Joanny, stanowią instrukcję, zgodnie z którą wyrażanie swoich myśli wiąże się z „niebezpieczeństwem” czyli nieprzyjemnymi reakcjami ze strony innych ludzi.
Tak, Joanna jest już dorosłą osobą ale te właśnie wspomnienia powodują, że reaguje automatycznie „ucieczką”, odczuwa silny stres i woli „schować się” i nie wypowiadać.
Przykład #2
Krzysztof, jako dorosły już człowiek, chce zrzucić kilkanaście kilogramów nadwagi.
Ma szczere chęci i podejmuje działanie w tym kierunku, starając się każdego dnia poświęcić co najmniej pół godziny na aktywność fizyczną.
Z nieznanego jednak sobie powodu, je zbyt dużo i zawsze – nawet kiedy już czuje, że jest najedzony – zjada z talerza wszystko co na nim zostało.
Powód?
Po raz kolejny wspomnienia związane jeszcze z okresem dzieciństwa, kiedy to słyszał od swojego taty, że „jeśli nie zje wszystkiego z talerza, to będzie mieć karę i nie będzie mógł wyjść na dwór” albo też, że „tato pracuje ciężko na to, żeby miał co jeść więc ma zjadać wszystko”.
Jest to kolejny przykład, w którym wspomnienia z dzieciństwa kierują działaniami dorosłego człowieka w taki sposób aby uniknąć „niebezpieczeństwa”, które wcale nim nie jest.
Teraz bowiem nikt Krzysztofa nie ukarze za to, że nie „posprzątał” wszystkiego z talerza ale w umyśle zostały zapisane wspomnienia, które wskazują, że tak właśnie będzie i to właśnie z ich powodu – i poza świadomością Krzysztofa – podejmuje on takie działanie, które pozostawi „czysty” talerz.
Przykład #3
Anna odczuwa negatywne uczucia w obliczu „zimnego” światła. Nie potrafi tego wyjaśnić ale zawsze, kiedy ma kontakt z takim światłem, odczuwa silny strach
Taka reakcja ma również swoje źródło we wspomnieniach.
Anna, będąc jeszcze dzieckiem, była często karana cieleśnie i kiedy miało to miejsce, jej zapłakane oczy widziały takie właśnie „zimne” światło.
Umysł Anny powiązał więc zimne światło ze strachem i bólem, co w dorosłym życiu objawia się właśnie tym, że odczuwa ona silny strach.
Zauważ proszę, że teraz już nie musi bać się, że ktoś będzie ją bił ale zapisane w umyśle dane generują taką właśnie reakcję, jakby to miało się znowu wydarzyć.
Przykłady tego jak ogromny wpływ na nasze życie mają wspomnienia, można naturalnie wymieniać bez końca.
Warto jest jednak wiedzieć, że to, że ktoś był źle traktowany przez swoich rodziców, członków rodziny czy np. nauczyciela, oznacza, że ci wszyscy ludzie byli wcześniej podobnie traktowani przez swoich rodziców, członków rodziny lub inne osoby.
Oznacza to również, że wszystkie te przykre wspomnienia nie są teraz prawdą ale stanowią instrukcje dla umysłu, zgodnie z którymi stara się on zapewnić przetrwanie.
Jak mogłeś zauważyć na podstawie powyższych przykładów, często owe niebezpieczeństwo wcale nim nie jest ale zapisane instrukcje uniemożliwiają dokonanie świadomych i pozytywnych zmian w życiu.
Dlatego też chcąc wprowadzić pozytywne zmiany, trzeba zacząć od uwolnienia się od negatywnych wspomnień albo też od zmiany ich w coś pozytywnego.
O tym jak jak działa umysł i jak wprowadzić w nim pozytywne zmiany, możesz dowiedzieć się tutaj.
Kiedy bowiem zmienimy wspomnienia, w automatyczny sposób zmienią się nasze myśli, decyzje i działania a to oznacza, że zmienią się osiągane rezultaty.
Zgodnie z tym czym podzieliłem się w tym poście oraz moim zrozumieniem tematu, istotne jest to, że…
…uwolnienie się od negatywnych wspomnień nie zmieni tego czym zajmuje się umysł (czyli zapewnieniem przetrwania) ale sprawi, że będzie to robić w oparciu o dane, które wiążą się z faktycznym niebezpieczeństwem.
Mam nadzieję, że to czym podzieliłem się w tym poście, okaże się dla Ciebie wartościowe i pomocne, i że wykorzystanie tych informacji wpłynie pozytywnie na jakość Twojego życia.
Zostaw proszę swoją opinię na ten temat w komentarzach poniżej i podziel się tym postem dalej, jeśli uznasz to za dobry pomysł.
